Επαναστάτης, μπροστά από την εποχή του, δημιουργική ιδιοφυΐα. Ο Steve Jobs ήταν ένας τεχνολογικός πρωτοπόρος που έζησε μια συναρπαστική, και τελικά πολύ σύντομη ζωή, που άλλαξε θεμελιωδώς τον τρόπο με τον οποίο επικοινωνούμε και, ακόμη ευρύτερα, ζούμε τη ζωή μας.
Ενώ πολλά από τα επιτεύγματά του είναι τόσο γνωστά όσο και καλά τεκμηριωμένα, ο ιδρυτής της Apple συνέβαλε σε τόσες πολλές διαφορετικές επιχειρήσεις και τεχνολογικές προόδους που μπορεί να είναι εύκολο να παραβλεφθούν βιογραφικά γεγονότα που διαφορετικά θα καθόριζαν λιγότερους χαρακτήρες.
Το πρώτο του εμπορικό εγχείρημα ήταν μια συσκευή hacking
«Είναι πιο διασκεδαστικό να είσαι πειρατής παρά να συμμετέχεις στο ναυτικό».
Αυτή η πρόταση του Jobs χρησιμοποιήθηκε ως κίνητρο για τους υπαλλήλους της Apple κατά την ανάπτυξη του πρώτου Mac το 1982. Ωστόσο, η προοπτική του μπορεί εύκολα να αναχθεί στην πρώτη επιχειρηματική προσπάθεια του Job πάνω από μια δεκαετία νωρίτερα.
Εμπνευσμένο από ένα άρθρο του περιοδικού Esquire σχετικά με χάκερ που είχαν δημιουργήσει ένα “μπλε κουτί” – μια συσκευή που μπορούσε να αναπαράγει ήχους που χρησιμοποιούν οι τηλεφωνικές εταιρείες και να επιτρέπει στους χρήστες να κάνουν δωρεάν υπεραστικές κλήσεις – ο φίλος του Jobs και ο μελλοντικός συνιδρυτής της Apple, Steve Wozniak είχε στο μυαλό την δημιουργία της δικής του ψηφιακής έκδοσης της συσκευής. Εκείνη την εποχή, ο Wozniak φοιτούσε στο UC Berkeley και ο Jobs ήταν ακόμα στο γυμνάσιο κοντά στο Los Altos.
Αφού χρησιμοποίησε το gadget για να κάνει φάρσες με τους καρδινάλιους στο Βατικανό, υποδυόμενος τον Χένρι Κίσινγκερ, ο Jobs συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να βγάλει χρήματα και κατέστρωσε ένα σχέδιο για να τους πουλήσει και να μοιράσει τα κέρδη με τον Wozniak.
Η συσκευή των 170 δολαρίων μεταφέρθηκε από τους δύο τους στους κοιτώνες του κολεγίου και αποδείχθηκε δημοφιλής στους φοιτητές που ήθελαν να κάνουν δωρεάν τηλεφωνικές κλήσεις. Μετά την πώληση δεκάδων συσκευών, το παράνομο εγχείρημα τους τελικά έληξε απότομα όταν έπεσαν θύματα ληστείας και υπό την απειλή όπλου ενώ έκαναν μια πώληση έξω από μια πιτσαρία.
Έπαιξε βασικό ρόλο στην πρώιμη ιστορία του gaming
Για κάποιον που είχε δηλώσει κάποτε ότι το μίσος του για τα βιντεοπαιχνίδια και τα κόμικ, ο Jobs κατάφερε με κάποιο τρόπο να ασκήσει τεράστια επιρροή σε αυτόν τον κλάδο κατά τη διάρκεια της ζωής του.
Όταν εγκατέλειψε το Reed College, ο Jobs έγινε υπάλληλος νούμερο 40 στην τότε ανερχόμενη Atari ως τεχνικός το 1974, που προσλήφθηκε από τον θρυλικό συνιδρυτή της εταιρείας Nolan Bushnell. Αυτή η πρώτη θητεία με την πρωτοποριακή εταιρεία διήρκεσε μόλις μερικούς μήνες, με τον Jobs να εγκαταλείπει τελικά το πόστο του για να ταξιδέψει στην Ινδία, αλλά αργότερα θα επέστρεφε στην εταιρεία τον επόμενο χρόνο για να εργαστεί σε ένα ειδικό έργο: μια ενημερωμένη έκδοση για έναν παίκτη της τεράστιας επιτυχίας της Atari που δεν ήταν άλλη από έναν προσομοιωτής πινγκ πονγκ το Pong.
Έχοντας ως αποστολή να σχεδιάσει ένα πρωτότυπο, με ένα μπόνους για κάθε τσιπ που θα κατάφερνε να εξαλείψει κάτι από την αρχική ιδέα του βασικού μηχανισμού που ήταν τεράστια επιτυχία στα arcade, ο Jobs ανέθεσε με υπεργολαβία μεγάλο μέρος του σχεδιαστικού έργου στον ταλαντούχο φίλο του Wozniak, κόβοντας τον φίλο του από τα απροσδόκητα χρήματα μετά την επιτυχή παράδοση τελικά όπως ο ίδιος παραδέχτηκε.
Το τελικό προϊόν ήταν το με τεράστια επιρροή block-smasher Breakout, το οποίο θα χρησίμευε ως κύρια έμπνευση για το Taito’s Space Invaders, ένα παιχνίδι που θα εγκαινίαζε τη χρυσή εποχή του arcade.
Σχεδόν επέτρεψε το Apple II να είναι ένα προϊόν της Commodore
Ήταν το μηχάνημα που έβαλε την Apple στον χάρτη. Με στόχο την καταναλωτική αγορά και όχι τους χομπίστες, ο Apple II έγινε ένας από τους πρώτους εξαιρετικά επιτυχημένους μικροϋπολογιστές μαζικής παραγωγής στον κόσμο μετά την κυκλοφορία του το 1977. Η πρώτη συσκευή που έφερε το γνωστό πλέον πολύχρωμο λογότυπο φρούτων, ο πρωτοποριακός υπολογιστής θα μπορούσε να έχει φτάσει υπό διαφορετική επωνυμία τελικά στην αγορά.
Με ένα προσωρινό σχέδιο για το Apple II σχεδόν ολοκληρωμένο που περιελάμβανε επαναστατικά έγχρωμα γραφικά και μια πλαστική θήκη σε στυλ συσκευής κουζίνας, ο Jobs γνώριζε ότι το μηχάνημα γινόταν πραγματικότητα, η νέα εταιρεία του και του Wozniak θα χρειαζόταν μια σημαντική ένεση μετρητών καθώς και κάποια πρόσθετη τεχνογνωσία στις δημόσιες σχέσεις και τη διαφήμιση. Και έτσι η λέξη δόθηκε στους πιθανούς επενδυτές.
Τότε, ένας από τους κορυφαίους κατασκευαστές αριθμομηχανών στον κόσμο, η Commodore ήταν κάποια στιγμή πιθανός μνηστήρας και κόντεψε να συνάψει συμφωνία, αλλά θα υποχωρήσει, αντ’ αυτού έφτιαχνε τον δικό της υπολογιστή αφού αμφισβήτησε την αποτίμηση της Apple από τον Jobs και τον Wozniak στα 100.000 δολάρια. Η Commodore θα συνέχιζε να κυκλοφορεί τη δική της σειρά εξαιρετικά επιτυχημένων οικιακών υπολογιστών όπως ο PET, ο C64 και ο Amiga.
Οι δεξιότητες του Jobs στον προγραμματισμό ήταν ελάχιστες
Παρά το γεγονός ότι είναι αναμφισβήτητα ένα από τα πιο κομβικά πρόσωπα στον κόσμο των υπολογιστών, ο Jobs φαίνεται να είχε ελάχιστες δεξιότητες προγραμματισμού.
Υπάρχουν ενδείξεις ότι κατείχε την γλώσσα προγραμματισμού BASIC, αλλά ελάχιστα υποδηλώνουν ότι η στοιχειώδης ικανότητα του αυτή χρησιμοποιήθηκε ποτέ στην Apple.
Απαντώντας σε μια ερώτηση ενός θαυμαστή για το θέμα στην προσωπική του ιστοσελίδα, ο Wozniak αποκάλυψε κάποτε: «Ο Steve δεν έκανε ποτέ κώδικα. Δεν ήταν μηχανικός και δεν έκανε κανένα πρωτότυπο σχέδιο, αλλά ήταν αρκετά τεχνικός για να αλλάξει, να αλλάξει και να προσθέσει ιδέες σε άλλα σχέδια».
Για τον Jobs, το τρία ήταν ο μαγικός αριθμός
Από το σύνθημα της γαλλικής επανάστασης «ελευθερία, ισότητα και αδελφότητα» μέχρι το «Snap, Crackle, Pop» από τους κειμενογράφους του Kellogg στη δεκαετία του 1930, η δύναμη της διάσπασης των πραγμάτων σε τρία σημεία έχει καθιερωθεί εδώ και πολύ καιρό στις επικοινωνίες.
Η αρχή λειτουργεί με βάση την καθιερωμένη ιδέα ότι περιοριζόμαστε να διατηρούμε μόνο μια μικρή ποσότητα πληροφοριών βραχυπρόθεσμα. Ο Jobs ακολούθησε αυστηρά αυτόν τον κανόνα σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, με μερικά από τα πιο εντυπωσιακά συνθήματά του και τις πειστικές φράσεις του που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των βασικών του ομιλιών του να χρησιμεύουν ως εξαιρετικά παραδείγματα.
Το εμβληματικό λανσάρισμα του iPhone το 2007 είδε τον Jobs να κεντρίζει το κοινό λέγοντας επανειλημμένα πώς επρόκειτο να αποκαλύψει μια τριάδα επαναστατικών προϊόντων – ένα νέο iPod, ένα τηλέφωνο και μια συσκευή επικοινωνίας στο Διαδίκτυο – πριν αποκαλύψει τελικά μια επαναστατική μεμονωμένη συσκευή ικανή να χειριστεί τα πάντα δηλαδή και τις τρεις εργασίες.
Τρία χρόνια αργότερα, για την έναρξη του iPad, ο Jobs θα χρησιμοποιούσε μια διαφάνεια για να τονίσει πώς το νέο προϊόν πρέπει να εκλαμβάνεται ως μια «τρίτη συσκευή» μεταξύ ενός smartphone και ενός φορητού υπολογιστή.
Το λανσάρισμα του iPad 2 το 2011 θα αποδεικνυόταν ένα από τα τελευταία βασικά του μηνύματα και θα παρείχε για άλλη μια φορά ένα άλλο παράδειγμα της προσήλωσής του στον κανόνα των τριών. Τονίζοντας τις βασικές βελτιώσεις σε σχέση με τον προκάτοχό του, ο Jobs παρουσίασε το iPad 2 ως “λεπτότερο, ελαφρύτερο και ταχύτερο” από το πρωτότυπο.
Τι υπήρχε στο iPod του Steve Jobs;
Από το GarageBand μέχρι το iPod και το iTunes Store, ο Steve Jobs και η Apple ανακάλυψαν εκ νέου τον τρόπο με τον οποίο οι καλλιτέχνες φτιάχνουν, εμπορεύονται, πωλούν και προωθούν τη μουσική τους.
Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πώς ένας Διευθύνων Σύμβουλος εταιρείας τεχνολογίας θα μπορούσε να είχε τόσο ευρεία επίδραση στη βιομηχανία, αν δεν ήταν επειδή ήταν και ο ίδιος τόσο μεγάλος θαυμαστής της μουσικής.
Κατά τη διάρκεια της κεντρικής ομιλίας του την 1η Σεπτεμβρίου 2010, ο Jobs πρόσφερε ακούσια μια ματιά στα αγαπημένα του άλμπουμ ενώ παρουσίαζε το πλέον ανενεργό κοινωνικό δίκτυο iTunes Ping της Apple, το οποίο ήταν προσανατολισμένο στη μουσική.
Στην οθόνη εμφανίστηκαν μικρογραφίες διασκευών κλασικών ροκ κομματιών όπως το Highway 61 Revisited του Bob Dylan, το Some Girls των Rolling Stones, το American Beauty των Grateful Dead, το Late For the Sky του Jackson Browne, το The Who’s Who’s Next και το σόλο opus Imagine του John Lennon.
Ήταν η Pixar που έκανε τον Jobs δισεκατομμυριούχο, όχι η Apple
Εκτός από τη συμβολή στη διαμόρφωση της μουσικής βιομηχανίας σε αυτό που αναγνωρίζουμε σήμερα, ο Jobs έφερε επίσης επανάσταση στο Χόλιγουντ και στον κόσμο του animation.
Αφού εγκατέλειψε την Apple για πρώτη φορά το 1985, ο Jobs αγόρασε το υλικό ψηφιακών κινουμένων σχεδίων Graphics Group από τον σκηνοθέτη του Star Wars, Τζορτζ Λούκας. Επένδυσε 5 εκατομμύρια δολάρια από τα δικά του χρήματα στην εταιρεία και τη μετονόμασε σε Pixar. Στη συνέχεια, ο Jobs άλλαξε την έμφαση από την κατασκευή ηλεκτρονικών υπολογιστών στην παραγωγή ταινιών μεγάλου μήκους κινουμένων σχεδίων.
Η μεγάλη αναγνώριση για την εταιρεία θα γινόταν το 1995 με το Toy Story, το οποίο κέρδισε περισσότερα από 350 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως, και αργότερα θα ακολουθούσαν άλλες εισπρακτικές επιτυχίες όπως τα A Bug’s Life, Finding Nemo και Monsters Inc. Είναι σχεδόν βέβαιο πως όλοι έχετε δει μια ταινία της Pixar στη ζωή σας.
Ο Jobs θα γινόταν δισεκατομμυριούχος για πρώτη φορά όταν η εταιρεία εισήχθη στο χρηματιστήριο το 1995. Θα λάμβανε ακόμη μεγαλύτερο απροσδόκητο κέρδος μετά την πώληση της Pixar στην Walt Disney Company το 2006 για περισσότερα από 7 δισεκατομμύρια δολάρια, μια συμφωνία που τον οδήγησε να γίνει ο μεγαλύτερος μεμονωμένος μέτοχος της Disney με μερίδιο 7%.
Το iPhone επίδειξης που χρησιμοποίησε κατά τη διάρκεια της κύριας ομιλίας του ήταν σχεδόν μη λειτουργικό
Η εμβληματική εκδήλωση παρουσίασης του πρώτου iPhone τον Ιανουάριο του 2007 στο Moscone Center στο Σαν Φρανσίσκο θεωρείται ευρέως ως ένα από τα καλύτερα demo στην ιστορία της τεχνολογίας.
Ενώ ο Jobs τράβηξε όλα τα φώτα του κόσμου πάνω του με αυτή την παρουσίαση αυτή γίνεται ακόμη πιο εντυπωσιακή αν λάβουμε υπόψη ότι η μονάδα επίδειξης που χρησιμοποιούσε ο Jobs στη σκηνή μόλις και μετά βίας λειτουργούσε. Εκτός από απίστευτα εύθραυστη, οι πρόβες πριν από την εκδήλωση είδαν τη συσκευή επίδειξης να σταματάει να λειτουργεί πολλές φορές.
Το πρωτότυπο που χρησιμοποιούσε ο Jobs στη σκηνή είχε ένα «χρυσό μονοπάτι» ενεργειών με την σειρά που μπορούσε να ακολουθήσει για να επιδείξει τις επαναστατικές εφαρμογές της συσκευής, αλλά αν είχε κάνει ένα λάθος βήμα, θα μπορούσε να είχε οδηγήσει σε ένα από τα πιο διαβόητα καταστροφικά λανσαρίσματα στην ιστορία της τεχνολογίας.
Ήταν ένας από τους πρώτους επικριτές της στάσης του Facebook και της Google για το απόρρητο
Ενώ ο Mark Zuckerberg αναφέρθηκε στον Jobs και ως φίλο και ως μέντορα σε μια αφιερωμένη ανάρτηση στο Facebook μετά τον θάνατό του το 2011, ήταν ξεκάθαρο ότι ο διευθύνων σύμβουλος της Apple που τον είχε εμπνεύσει τόσο πολύ δεν ήταν θαυμαστής του τρόπου με τον οποίο η εταιρεία κοινωνικής δικτύωσης χρησιμοποιούσε τα δεδομένα χρήστη.
Κατά τη διάρκεια μιας συζήτησης με τους συγγραφείς τεχνολογίας Walt Mossberg και Kara Swisher στο Συνέδριο D8 τον Ιούνιο του 2010, ο Jobs προειδοποίησε τόσο το Facebook όσο και την Google ότι δεν κατέστησαν σαφές πώς συλλέγονταν τα προσωπικά στοιχεία των χρηστών όταν χρησιμοποιούν τις υπηρεσίες τους.
Το “The Mothership” ήταν το τελευταίο “μεγάλο όραμα” του Jobs
Πληθαίνουν οι φήμες ότι ο Jobs εργαζόταν σε ένα αυτοοδηγούμενο αυτοκίνητο της Apple και μια έξυπνη τηλεόραση με ενσωματωμένη λειτουργικότητα τύπου Apple TV πριν από το θάνατό του.
Το σίγουρο είναι ότι το τελευταίο μεγάλο έργο στο οποίο δούλεψε για την Apple που θα δει το φως της δημοσιότητας και θα άφηνε μια διαρκή κληρονομιά θα ήταν το εκτεταμένο Apple Park της εταιρείας.
Ικανό να στεγάσει πάνω από 14.000 υπαλλήλους σε μια τοποθεσία 2,8 εκατομμυρίων τετραγωνικών ποδιών, ο Jobs συνέβαλε καθοριστικά στο σχεδιασμό της πανεπιστημιούπολης των ονείρων μαζί με τον σπουδαίο συνεργάτη του Jony Ive και τον Βρετανό αρχιτέκτονα Norman Foster.
Ακολουθήστε το AppleWorldHellas στο Google News για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα! Όσοι χρησιμοποιείτε υπηρεσία RSS (π.χ. Feedly), μπορείτε να προσθέσετε το AppleWorldHellas στη λίστα σας με αντιγραφή και επικόλληση της διεύθυνσης https://appleworldhellas.com/feed. Ακολουθήστε επίσης το AppleWorldHellas.com σε Facebook, Twitter, Instagram, και YouTube
