Ποτέ δεν ένιωσα την ανάγκη να επιλέξω μεταξύ του iPad και του Mac. Τα χρησιμοποιώ και τα εκτιμώ και τα δύο. Αλλά τα τελευταία χρόνια, αρχίσαμε να νιώθουμε ότι τόσο το Mac όσο και το iPad περιορίζονται όλο και περισσότερο από ένα τεχνητό εμπόδιο που έχει τοποθετήσει η Apple μεταξύ τους.
Το iPad έχει γίνει σιγά σιγά πιο όμοιο με το Mac χωρίς να φτάσει ποτέ πραγματικά όμως στη γη της επαγγελίας, δηλαδή σε αυτό που θέλουν οι περισσότεροι χρήστες. Το Mac, εν τω μεταξύ, δεν κατάφερε να πάρει πολλές δυνατότητες από το iPad.
Θαυμάζω την πειθαρχία που είχε η Apple κρατώντας τις σειρές προϊόντων της ξεχωριστές, αλλά αισθάνομαι ότι αυτή η απόφαση αρχίζει να βλάπτει το μέλλον και των δύο προϊόντων. Το Mac και το iPad βρίσκονται σε τροχιά σύγκρουσης και ανησυχώ ότι και οι δύο πρόκειται να χτυπήσουν άσχημα στον τοίχο που έχει στήσει ανάμεσά τους η Apple.
Στην εποχή του iPad Pro (δηλαδή, τα τελευταία οκτώ χρόνια), η Apple έχει καταβάλει μεγάλη προσπάθεια για να δημιουργήσει χαρακτηριστικά που μοιάζουν με Mac στο iPadOS. Αντί να καταργήσει απλώς τις λειτουργίες του Mac, η Apple προσπάθησε να επανεφεύρει αυτήν τη λειτουργικότητα σε ένα περιβάλλον, αυτό του iPad.
Όταν λειτουργεί καλά, όπως έγινε με την προσθήκη υποστήριξης δρομέα το 2020, μπορεί να είναι ένας θρίαμβος για όλους μας. Αλλά πολύ συχνά, οι προσθήκες φαίνονται περιορισμένες ή μερικές με τρόπους που χρησιμεύουν για να τονίσουν πόσο πιο ισχυρό είναι το Mac. Τα αρχεία είναι σαν το Finder, αλλά πιο περιορισμένα. Το Stage Manager είναι σαν τα παράθυρα στα Windows, αλλά πιο περιορισμένο. Ορισμένα βασικά στοιχεία του iPadOS (όπως το υποσύστημα ήχου, το οποίο μπορεί να παίξει μόνο από μία εφαρμογή κάθε φορά και δεν μπορεί να εγγράψει ήχο συστήματος ή εφαρμογής) δημιουργήθηκαν για τον περιορισμένο κόσμο του iPhone και φαινομενικά δεν σκέφτηκε ποτέ ξανά η Apple να τα προσδιορίσει εκ νέου.
Και, φυσικά, ακόμη και με πλήρη υποστήριξη πληκτρολογίου και trackpad, το πλησιέστερο iPadOS που έχει επιτραπεί να έρθει σε MacBook είναι με πρόσθετα αξεσουάρ όπως το Magic Keyboard. Ένας φορητός υπολογιστής βασισμένος σε iPadOS μπορεί να αξίζει να τον δοκιμάσουμε και μάλιστα με χαρά, αλλά δεν θα υπάρξει ποτέ κάτι τέτοιο επειδή παραβιάζει τα όρια που έχει θέσει η Apple για το Mac.
Ενώ το iPad ήταν πάντα ειδικευμένο στην ευέλικτη εργονομία, ο σχεδιασμός της σειράς MacBook έχει παγώσει από τις αρχές της δεκαετίας του 2010. Μπορείτε να αγοράσετε πολυάριθμους φορητούς υπολογιστές που βασίζονται σε Windows που πειραματίζονται με την εργονομία με ενδιαφέροντες τρόπους που σπάνε το παράδειγμα του φορητού υπολογιστή που ξέρουμε, δηλαδή των δύο μόνιμα συνδεδεμένων ορθογωνίων. Ενώ αυτοί οι υπολογιστές μπορεί να είναι περίεργοι, προσφέρουν επίσης ένα επίπεδο εργονομικής ευελιξίας που δεν μπορεί να κάνει το Mac. Τα MacBook είναι φορητοί υπολογιστές, και αυτό είναι το μόνο που τους επιτρέπεται να είναι.
Φήμες λένε ότι η Apple θα μπορούσε επιτέλους να προσθέσει μια οθόνη αφής στα MacBook σε μερικά χρόνια – κάτι που θα ήταν μια συγκλονιστική εξέλιξη αν οι άλλοι υπολογιστές δεν το είχαν κάνει ήδη εδώ και πολλά χρόνια. Η προσθήκη του Apple Pencil ήταν μια άλλη μεγάλη ώθηση για το iPad, αλλά το Mac μπορεί να το χρησιμοποιήσει μόνο ένα εάν το συνδέσετε σε ένα iPad και σχεδιάζετε στην οθόνη του iPad.
Ωστόσο, το Mac έχει όλη τη δύναμη και την ευελιξία που λείπει από το iPad –ακόμα και το iPad Pro. Μπορώ να κάνω κάθε πτυχή της δουλειάς μου σε ένα MacBook Air από σχεδόν οπουδήποτε στον κόσμο.
Μερικές φορές κοιτάζω πίσω σε όλη την προσπάθεια που έκανε η Apple με το iPad Pro και αναρωτιέμαι αν άξιζε τον κόπο. Όλες οι προσθήκες λειτουργιών που φέρνουν στο μυαλό μας το Mac έχουν προσθέσει πολυπλοκότητα που πιθανώς έχει χαθεί στους περισσότερους χρήστες του iPadOS και οι ισχυροί χρήστες για τους οποίους προορίζονταν πιθανότατα γνωρίζουν καλά όλους τους τρόπους με τους οποίους δεν ταιριάζουν πραγματικά με τις λειτουργίες Mac που έχουν γίνει αντιγραφή.
Θέλω να δω τι θα γίνει όταν πέσει το τοίχος που έχει βάλει ανάμεσα τους η Apple. Το σημερινό iPad Pro τροφοδοτείται από το ίδιο τσιπ που υπάρχει στο MacBook Air. Θα ήταν τόσο απαράδεκτο για την Apple αν μπορούσα απλώς να επανεκκινήσω αυτό το iPad σε macOS ή να εκτελέσω το macOS μέσα σε μια εικονική μηχανή;
Ομοίως, τι θα γινόταν αν το Mac είχε οθόνη αφής και υποστήριξη Apple Pencil και δεν ήταν ο παραδοσιακός φορητός υπολογιστής; Τι θα γινόταν αν το Mac άρχιζε να προσφέρει την εργονομική ευελιξία στην οποία είναι τόσο καλά στο iPadOS; Τι θα γινόταν αν αφαιρούσα το πληκτρολόγιο από ένα MacBook και είχα την επιλογή να αλλάξω σε λειτουργία αφής που ήταν ουσιαστικά το iPadOS;
Δεν λέω ακριβώς ότι το macOS και το iPadOS πρέπει να συγχωνευτούν. Αλλά έχω αρχίσει να αναρωτιέμαι αν οι χρήστες θα εξυπηρετούνταν καλύτερα εάν το iPad Pro θα μπορούσε να μοιάζει περισσότερο με ένα Mac και το MacBook θα μπορούσε να είναι περισσότερο σαν ένα iPad Pro. (Φυσικά, σε αυτό το σενάριο, θα εξακολουθούσαν να υπάρχουν παραδοσιακοί φορητοί υπολογιστές με macOS και iPad χαμηλότερης τεχνολογίας με iPadOS).
Εδώ και χρόνια, η Apple έχει ωθήσει το iPad Pro σε έναν χώρο που στην καλύτερη είναι στο “περίπου”, όσο σκληρά και αν προσπαθεί, δεν μπορεί ποτέ να είναι Mac. Εν τω μεταξύ, το Mac δεν μπορεί ποτέ να είναι iPad. Αισθάνομαι ότι ήρθε η ώρα να πέσουν τα εμπόδια και η Apple να αφήσει αυτές τις δύο σειρές προϊόντων να ανοίξουν τα φτερά τους. Εφόσον το Mac και το iPad δεν επιτρέπεται να χρησιμοποιούν το ένα τα δυνατά σημεία του άλλου, φοβάμαι ότι κανένα από τα δύο δεν θα γίνει η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους.
Ακολουθήστε το AppleWorldHellas στο Google News για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα! Όσοι χρησιμοποιείτε υπηρεσία RSS (π.χ. Feedly), μπορείτε να προσθέσετε το AppleWorldHellas στη λίστα σας με αντιγραφή και επικόλληση της διεύθυνσης https://appleworldhellas.com/feed. Ακολουθήστε επίσης το AppleWorldHellas.com σε Facebook, Twitter, Instagram, και YouTube
