Κατά καιρούς παρουσιάζουμε και κριτικές για ταινίες εκτός Apple TV+. Αυτό πηγάζει περισσότερο από την δική μου μεγάλη αγάπη για το σινεμά και όπως έχω πει και παλαιότερα αν η αγάπη αυτή ξεπερνούσε την Apple τότε θα ήθελα να έχω ένα CinemaWorldHellas που θα είχε στο επίκεντρο του τις ταινίες και όχι μόνο.

Πριν διαβάσετε παρακάτω αρχικά να τονίσω πως τρέφω μεγάλο σεβασμό για τους Καρπάδες, δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά μιας και ο Αλέξανδρος είναι η “Diva” της Apple στην Ελλάδα, ακόμη θυμάμαι όταν ανταλλάσσαμε με τον Αλέκο φώτο με τις Apple συσκευές μας…. Τους γνώρισα από τα πρώτα τους βήματα, γέλασα μαζί τους, εκνευρίστηκα μαζί τους και σε αρκετά θέματα διαφωνώ μαζί τους και σε πολλά άλλα συμφωνώ. Αυτό βέβαια ονομάζεται υγεία και σε καμία περίπτωση δεν είναι πώρωση και οπαδισμός.

Το να κάνεις λοιπόν μια κριτική σε μια ταινία, την πρώτη τον Unboxholics, έχοντας τους γνωρίσει από τα πρώτα τους βήματα, δεν είναι εύκολο και για αυτό αυτή η κριτική θα γίνει σε δύο επίπεδα.

Στο πρώτο επίπεδο θα δούμε την ίδια την ταινία με κριτήρια που αφορούν τον χώρο στον οποίο παρουσιάστηκε δηλαδή στο σινεμά.

Σε ένα απομονωμένο δάσος μακριά από τον πολιτισμό, ζει ένας άντρας που ένα βράδυ τού ζητά καταφύγιο μια τρομοκρατημένη γυναίκα που ισχυρίζεται ότι η επιστημονική της ομάδα δέχτηκε επίθεση από ένα απροσδιόριστο πλάσμα και αυτή είναι η μόνη επιζώντας. Αυτή λοιπόν είναι η σύνοψη αλλά και το βασικό αν θέλετε story της ταινίας. Αυτόματα λοιπόν σε κάποιον τα μυαλό θα πήγαινε σε κάτι horror ή και παραφυσικό με τα γνωστά jump scares να παραμονεύουν σε κάθε στροφή της κάμερας. Ευτυχώς αυτό δεν ισχύει…..

Η ταινία από την πρώτη στιγμή σε μεταφέρει σε μια μοναδική αποπνικτική ατμόσφαιρα με πολύ ωραίο τρόπο. Πολύ γρήγορα χάνεσαι μέσα στην ίδια την ταινία και την ατμόσφαιρα που θέλει να σου περάσει και αυτό σίγουρα είναι ένα μεγάλο υπέρ μιας και έχουμε δει πολύ ακριβότερες παραγωγές να το αποτυγχάνουν αυτό παταγωδώς.

Ο Αλέξανδρος ξέρει την τέχνη της κάμερας και το αποδεικνύει στα περισσότερα πλάνα μιας και την έχει τοποθετήσει εκεί που πρέπει έτσι ώστε να φέρει τον θεατή απέναντι για παράδειγμα στο ομιχλώδες δάσος – τοπίο και να τον εγκλωβίσει εκεί. Ξέρει πολύ καλά πως αν γυρνούσε σε πλάνα με έντονη δράση ή γρήγορες εναλλαγές θα αποτύγχανε κάτι το οποίο φαίνεται εξάλλου τις ελάχιστες φορές που έχουμε κάτι τέτοιο στην ταινία. Οι περισσότερες λήψεις λοιπόν είναι απλές με αυτή την έννοια και εκ του ασφαλούς με το σημαντικότερο εδώ όμως να είναι ότι αυτό γίνεται με μαεστρία και αρκεί για την ίδια την ταινία και το ύφος που θέλει να περάσει στον θεατή.

Κάτι αντίστοιχο ισχύει και ερμηνευτικά μια και εκεί είναι αρκετά έξυπνοι για να ξέρουν μέχρι που μπορούν να φτάσουν. Ο Σάκης, προς τιμήν του το λέει και ο ίδιος, δεν είναι ηθοποιός ούτε έχει σκοπό να γίνει. Έχει όμως μια φυσιογνωμία που γράφει πολύ καλά στο φακό και έτσι κερδίζει χωρίς καμιά φανταστική ερμηνεία ή διάλογο που θα κερδίσει τον θεατή. Από την άλλη η Φωτεινή Λεβογιάννη που είναι ηθοποιός παίζει σε πιο γνώριμες καταστάσεις τα καταφέρνει πολύ καλά αν και κάποιος φορές λίγο πιο θεατρικά από όσο θα θέλαμε αλλά εκεί έρχεται να την αδικήσει και το σενάριο….

Αν θέλουμε λοιπόν να μιλήσουμε για τα αρνητικά το πρώτο πράγμα που θα πρέπει να σταθούμε είναι το σενάριο που μπορεί να ήταν καλό για παράδειγμα για ένα παιχνίδι τρόμου, για μια ταινία μικρούς μήκους στο YouTube και όχι μόνο αλλά που στα μεγάλα σαλόνια του σινεμά φαντάζει και είναι αντικειμενικά φτωχό…. Έτσι πολλοί μονόλογοι δεν πηγάζουν από κάποια πορεία της ιστορίας αλλά έρχονται αυθαίρετα, κάποιοι διάλογοι γίνονται με καθυστέρηση που μπορεί να κουράσει, ενώ όταν φτάνουμε στο φινάλε φανερώνεται πως το σύνολο της ιστορίας που παρακολουθούμε δεν καταλήγει πουθενά πρακτικά.

Θα πει κάποιος όπως έχουν πει και οι ίδιοι οι Καρπάδες πως η ταινία θέλει να αφήσει τον θεατή φεύγοντας να σκεφτεί, να το συζητήσει και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Αυτό σίγουρα γίνεται, είναι σεβαστό αλλά από πίσω κρύβει και την έλλειψη ενός πιο δομημένου και μεγαλύτερου σεναρίου σε αυτή την περίπτωση.

Με άλλα λόγια η ταινία ήξερε τις αδυναμίες της από την πρώτη στιγμή, κατάφερε να τις χειριστεί σωστά, να δώσει το καλύτερο αποτέλεσμα με βάση τις προσδοκίες των δημιουργών της αλλά κάποιες από αυτές δεν μπορούν να κρυφτούν και ειδικά όταν εμφανίζονται στην μεγάλη οθόνη.

Στο τεχνικό κομμάτι και για τα δεδομένα του Ελληνικού σινεμά η δουλειά είναι άψογη από τον ήχο, την φωτογραφία αλλά ακόμη και από την μουσική επένδυση που προσπαθεί και αυτή να δώσει μια μεγαλύτερη διάσταση στην ταινία από την πραγματικότητα και εν μέρη το καταφέρνει και με τις επιταγές της Kid Moxie.

Συμπερασματικά λοιπόν είναι μια ταινία που σε κάποιους θα αρέσει αλλά και κάποιοι θα την βρουν αδιάφορη ή βαρετή. Προσωπικά πιστεύω ότι αξίζει να επενδύσετε τον χρόνο σας σε αυτή και αν μη τι άλλο για τα Ελληνικά δεδομένα ξεχωρίζει για περισσότερους από έναν λόγους. Σίγουρα θα θέλαμε να δούμε και στο μέλλον και νέα τους προσπάθεια η οποία όμως δεν θα στηριχτεί στις δάφνες αυτής, ούτε στα θετικά σχόλια που καλώς η κακός κάποια δεν είναι αντικειμενικά, αλλά στα αρνητικά και θα μας προσφέρει κάτι μεγαλύτερο και ειδικά στο κομμάτι του σεναρίου.

Στο δεύτερο τώρα επίπεδο έχουμε να κάνουμε με τους ίδιους τους Καρπάδες. Δύο αδέλφια από την Αριδαία, την ομάδα των Unboxholics και όλους εμάς που τους παρακολουθούμε εδώ και χρόνια.

Για όλους σίγουρα είναι μια δικαίωση. Είναι ο κόπος χρόνων, τα όνειρα και οι φιλοδοξίες που έρχονται να ανταμειφθούν. Είναι το παράδειγμα του αν έχεις πίστη σε κάτι και το προσπαθήσεις θα δικαιωθείς αρκεί πάνω από όλα να το πιστέψεις ο ίδιος, να το πονέσεις και να κάνεις θυσίες.

Με βάση αυτό η ταινία αυτή είναι ένα σημείο αναφοράς, μια αρχή που μόνο μπορούμε να φανταστούμε και να ελπίσουμε πως θα έχει και συνέχεια.

Όλοι όμως από τους ίδιους τους Καρπάδες μέχρι και τον τελευταίο fan τους πρέπει να αφαιρέσουν τις ταμπέλες, τον οπαδικό – army χαρακτήρα, τους καλογυαλισμένους και πομπώδεις τίτλους και σχόλια των μέσων μαζικής ενημέρωσης και κοινωνικών δικτύων που ήδη διαβάζω και έχουν κάνει την εμφάνιση τους, την εφήμερη φήμη, δόξα αλλά και χρήμα αυτής της προσπάθειας που αναμφίβολα έχει έρθει και να σκύψουν πάνω από αυτό που έχει την πραγματική αξία.

Την ιδέα του αν κάτι το θέλεις πολύ μπορείς να το καταφέρεις αρκεί να το αγαπήσεις και να το πιστέψεις!!!

Aκολουθήστε το AppleWorldHellas στο Google News για να ενημερώνεστε άμεσα για όλα τα νέα άρθρα! Όσοι χρησιμοποιείτε υπηρεσία RSS (π.χ. Feedly), μπορείτε να προσθέσετε το AppleWorldHellas στη λίστα σας με αντιγραφή και επικόλληση της διεύθυνσης https://appleworldhellas.com/feed. Ακολουθήστε επίσης το AppleWorldHellas.com σε Facebook, Twitter, Instagram, και YouTube